Peygambere Övgü

Sen ki, kâinat kitabının Fâtiha´sısın.

Varlığa katılma müsaademizin parolası "Bismillahirrahmanirrahîm"in ilk söyleyeni, ilk öğretenisin.

Allah´ı Rahman diye bildik gözünden; yağmurumuz oldun dünya çölünün ateşinde.

Allah´ı Rahîm diye bildik sözünden; umudumuz oldun hesap gününün telaşında

Sen ki, ezelî hitabın ete kemiğe bürünmüş hâlisin.

"Elhamdülillah" sözüyle dillenen sonsuz minnettarlığımızın en açık ifadesisin.

"Allah´a, Rabbi diye âlemlerin" en çok teşekkür edenimizsin.

En iyi hamd edenimiz sensin; Muhammed´imizsin.

"Şükreden bir kul olmayayım mı?" mahcubiyetini hücre hücre taşıyan, göğümüze taşıransın. 

Rahman´ın vechine aşina eyleyerek sevdirdin yüzlerimizi; sonsuz merhamet gördüğümüzü sen haber verdin.

Rahîm´in teveccühüyle sevindirdin gönüllerimizi; hüzünlerimizi bitirdin, korkularımızın silineceğini müjdeledin.

"Din gününün Mâliki"ne göre yaşama inceliğini sevdirdin bize.

Hesabı verilebilir günler yaşama sorumluluğunu sen hatırlattın vicdanımıza.

Sen "yalnız Sana kulluk ederiz" hitabımızın ebedî yankısısın.

"Âlemlerin Rabbi"ne en mükemmel ubudiyetle karşılık verenimizsin.

Sen "yalnız Senden yardım dileriz" yakarışımızın biricik kefilisin.

"Rahman ve Rahim" olan Allah´a kusursuz tevekkülle sığınanımızsın.

Sayende "bizi hidayet eyle sırât-ı müstakîme" diyebilecek hidayete eriştik. 

"Üzerlerine nimet indirilenlerin yolu"nda en başta yürüyen Sensin.

Sen ki bize Raûf ve Rahimsin, üzerimize titrersin.

"Üzerlerine gazab indirilenlerin yoluna değil" gidişimiz; merhamet eyle ey Sevgili.

Sen ki hidayetimiz için çok hırslısın, ümmetine kıl kadar zarar gelsin istemezsin.

"Dalalete sapanların yoluna değil" yürüyüşümüz; şefaat eyle ey Nebî. 

(Âmin)